Een aantal jaar geleden maakte ik de voorstelling Nouveau Fuck, een voorstelling gebaseerd op het feministisch manifest van Stella Bergsma. We wilden heel graag in Den Haag spelen, maar veel theaters vonden het een spannend onderwerp. Toen bood het Laaktheater de zaal aan. We mochten komen spelen, en de zaal zat vol.

In deze voorstelling zat een scene die ging over geweld tegen vrouwen. Het was een beeldende scene, waarin een vrouw als een hond getemd en gedomineerd werd. Na afloop van iedere voorstelling kwam er wel iemand naar me toe om te vertellen dat ze zich in die scene herkende. De voorstelling bleef gedurende de hele tournee verhalen over huiselijk geweld en mishandeling, uitbuiting en isolatie losmaken. Die verhalen ben ik gaan verzamelen. En op basis daarvan is de voorstelling Achter Gesloten Deuren geboren.

Het Laaktheater is een hele mooie en veilige plek, waar ontzettend veel mensen samenkomen. We ontmoeten de vrijwilligers in de foyer, in de studio hebben kinderen Indiase dansles en het team zit te vergaderen. Iedereen loopt in en uit, iedereen is anders, en iedereen mag er zijn. Het voelt als een hele veilige plek om deze voorstelling te maken. Terwijl we bezig zijn met het schrijven en repeteren komt het onderwerp huiselijk geweld en femicide steeds meer in de media. De cijfers in Nederland zijn schokkend hoog. En er moet iets veranderen. Zonder dat we dit aan hadden zien komen, zitten we er met onze voorstelling middenin.

We gebruiken poppenspel om het onzegbare te vangen in beeld en het zo verteerbaar te maken. Om een veilige plek voor vrouwen en iedereen te creëren moeten we in de eerste plaats de stilte doorbreken.

Een van de dingen die het team en ik hebben geleerd tijdens het maken van deze voorstelling, is dat huiselijk geweld voor de media vaak wordt geframed als een probleem van eerwraak, religie en migratie. Maar niets is minder waar. Het komt in alle kringen van de maatschappij voor.

Het Laaktheater is een hele veilige en inclusieve plek, waar mensen ruimte krijgen om er te zijn, hun verhalen te delen en we leren meer dan ooit dat kunst verbindt. Wij zijn als team ontzettend dankbaar dat we ons hier op deze plek in deze maanden thuis kunnen voelen en we zien uit naar het spelen van de voorstelling hier.

Na de première geef ik nog een workshop poppenspel waarin ik met mensen uit de buurt werk met poppenspel om het onzegbare of moeilijke onderwerpen te verbeelden. Ik vind het ontzettend mooi en belangrijk om mijn kunst op die manier met mensen te delen.